Tarcza
Z czasem nasz mózg przestanie owych ćwiczeń potrzebować i sam będzie tworzył tarczę przed intruzami.
Tarcza
Chcąc stworzyć tarczę trzeba usiąść wygodnie i odciąć się całkowicie od świata. Umysł musi być czysty, jedyne wasze myśli to pustka. Trzeba ową pustkę scharakteryzować, nadać jej cechy. Później tę pustkę zamknąć w pokoju. Stworzyć otaczające ją cztery ściany. Ostatnim etapem są drzwi.
Trzeba je zbudować w ścianie i mocno zatrzasnąć. Uważaj. Nawet jak ci się to uda, nie trać koncentracji. Musisz utrzymać drzwi zamknięte przez jakieś pięć minut minimalne.
A to nie jest łatwe. "
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Pustka.
Czarna, wszechobecna pustka.
Jej wyobrażenie nie było takie trudne. Przypominało mi to zasypianie, robię wtedy podobnie, gdyż kiedy chcę spać zbyt dużo myśli , atakuje moją głowę.
Pokój był trudniejszy.
Ciężko mi było zamknąć coś tak dużego w pokoju. Układałam powoli cegiełki, które tworzyły ściany. Udało się.
Ostatni etap.
Drzwi.
Książka miała rację, było to trudne. Czułam jakby wszystko miało zaraz pęknąć, a w czaszkę wbijały mi się igiełki bólu. Kiedy zaczęła tworzyć się futryna, zatkały mi się uszy. Czułam się jak pod wodą. Odetchnęłam kilka razy, chcąc pozbyć się tego uczucia oraz udowodnić sobie, że nie jestem pod wodą.
Nie zwracając uwagi na ból czy trudności z oddychaniem, kończyłam tworzyć drzwi.
Stanęły tam pięknie, czarne i drewniane.
Jednak ból i duszenie się nie ustąpiło. Przeraziłam się lekko.
← →